گاهی برای ما نرسیدن رسیدن است
آنجا که دست شاه به نوکر نمیرسد
دنیای بی حسین اگر آخر غم است
دنیای با حسین به آخر نمیرسد
کوهی به کوه نه که درین روزگار پست؛
دست برادری به برادر نمی رسد
در هیچ لحظه ای بجز از لحظه ی اخاه
در نقشه ها فرات به کوثر نمی رسد
ارث پدر گلوی بریده است لاجرم
وقتی که اکبر است به اصغر نمی رسد
وقتی که نیستند علی های کربلا
انگشترت مگر به دختر نمی رسد ؟!
حق در مثل همیشه به حقدار می رسد
با این حساب شمر به حنجر نمی رسد ...
وحید قاسمی
