نیمه ی ماه عشق، عشق آمد
آمد و پا به چشم دنیا زد
رحمت از آسمان سرازیر است
بارش لطف حق شده بی حد
این چه شوری است که زمین و زمان
همه گویند یا حسن مُمتد
او کریم است و با حضور او
از مُد افتاده است دست رد
مهر او هست مقصد و مقصود
و بهانه است کعبه و معبد
آمده تا امام ما باشد
واجب الاحترام ما باشد
چون قمر در فلک هویدا شد
و نگاهش قرار زهرا شد
شده نقل تمام ارض و سما
که علی شاه عشق، بابا شد
بر لبش نقش زد تبسمی و
محشری بین خانه بر پا شد
تا که یک لحظه روی او بینند
بین صدها فرشته دعوا شد
نبی از شوق صورت ماهش
هر دو چشمش مثال دریا شد
شک ندارم که او شفیع ماست
مجلس او همان بقیع ماست
علی اکبر حائری