همه سرمایه ی مجنون غم لیلا باشد
عاشق آن است که سر گشته و شیدا باشد
بعد از آنى که شده دلبر ما خیمه نشین
عاشق دلشده آواره ی صحرا باشد
قطره اى مى چکد و لذت عمرش این است
آخر راه دگر وصل به دریا باشد
پرچم مشکى هیئت همه جا محترم است
چونکه شیرازه اش از چادر زهرا باشد
رو سپیدند قیامت همه ی زوارت
چون به پیشانیشان نام تو آقا باشد
با همه معرفتم عرضه کنم محضر تو
اعتقادى که ز هر شبهه مبرا باشد
در عزا خانه ی تو دست خدا در کار است
تا خدا هست مصیبات تو بر پا باشد
گرچه بر سینه غم کرب و بلا دارم من
شک ندارم که حریم تو همین جا باشد
نوکر آن است که یک لحظه شده چون ارباب
وقت جان دادن خود بى کس و تنها باشد
در قیامت که بگیرى سر خود را بر دست
تا به زهرا برسى محشر کبرى باشد
لحظه ی بوسه گرفتن ز رگ حنجر تو
به خدا ذات خدا غرق تماشا باشد
قاسم نعمتی
